Ադամանդեայ, դէի, դեայց

adj.

cf. ԱՆԴԱՄԱՆԴԵԱՅ. ἁδαμάντινος, adamantinus Որ ինչ է յադամանդէ, կամ նման ադամանդի. էլմաստէն, ելմա՛ս.

Ադամանդեայ պարիսպ. (Ամովս. ՟Է. 7։)

Վէմ անդամանդեայ. (Արծր. ՟Թ։ Լծ. կոչ.։)

Դրունք անդամանդեայ. (Ճառընտ. ՟Ժ։)

Իբրեւ զլեառն ինչ անդամանդեայ. (Խոր. ՟Գ. 37։)

Իբր Մագնիսեայ։

Ադամանդեայ գմբէթ. (Շիր.։)

Փոխաբերութեամբ, իբր Յոյժ կարծր. կարծրակուռ. կարի խիստ, հաստապինդ. դիմացկուն. ելմաս կիպի փէք.

Գրչաւ երկաթեաւ, ադամանդեայ (կամ անդամանդեայ) եղեգամբ. (Երեմ. ՟Ժ՟Է. 1։)

Յովբ՝ որ ադամանդեայն էր, եւ քան զվէմ եւս հաստատուն։ Ամուր վառեաց զնոսա, եւ երկաթիս անդամանդեայս գործեաց. (Ոսկ. մտթ. ՟Ա. 15։ եւ ՟Բ. 8։)

Ադամանդեայ սիրտ, մարմին, հաւատք. (Նար. ՟Ղ՟Բ։ Սարգ. յկ. ՟Ժ՟Ա։ Ճառընտ.։)

Բաւական էր ապա եւ զանձինս անդամանդեայս դարձուցանել. (Ոսկ. յհ.։)

Ադամանդեայ կարծրութեամբ սպառազինեալ. (Պիտ.։)

Եւ եթէ անդամանտեայ էին, կակղեալ պարտ էր. (Մխ. երեմ.։)

Արժան էր ստանալ զգօնութիւն, թէեւ ադամանտեայ եւ վիմեղէն ոք ունէր հոգի. (Սարկ. հանգ.։)

Նմա նմանեսցուք՝ արիագունին այնմիկ եւ անդամանդեայ հոգւոյն. (Ոսկ. գծ.։)