nobility of nation, race.
εὑγένεια nobilitas Ազնուութիւն ազգի. ազնուականութիւն. սօյզատէլիք.
Իբր թէ ազնուազգութիւն նոցա նուազէր եւ փոքրկանայր. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 9։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ազնուազգութիւն | ազնուազգութիւնք |
| accusatif | ազնուազգութիւն | ազնուազգութիւնս |
| génitif | ազնուազգութեան | ազնուազգութեանց |
| locatif | ազնուազգութեան | ազնուազգութիւնս |
| datif | ազնուազգութեան | ազնուազգութեանց |
| ablatif | ազնուազգութենէ | ազնուազգութեանց |
| instrumental | ազնուազգութեամբ | ազնուազգութեամբք |