Ալապաստր

s.

Բառ յն. ալավասդրօն. ἁλάβαστρον alabastrum Շիշ իւղոյ կամ մեռոնի՝ առանց ունկանց, մանաւանդ ի հանքային քարէ.

Ալապասդրն է մարմարիոն սպիտակ՝ պարզ իբրեւ զապակի, եւ ունի կայտեր բազում. (Բրսղ. մրկ.։)