Ախցիփեխց

adj.

Բառ ռամկական, որ եւ ափեղցփեղ. այս ինքն թուլամորթ. անկարգ, խառնագնաց. (առեալ ի բառէս Աղց՝ կրկնութեամբ).

Դնեն զբրքիշու ասորի, եւ զշմուէլ ի նոյն ցեղէ ախցիփեխցք եւ վատավարք. (Վրդն. պտմ.։)