Աղեկեր, Ի, Աց

adj.

σπλαγχνοφάγος viscerum comestor Կերօղ աղեաց իւրոց, այս ինքն սիրելի զաւակաց. իր աղիքը ուտօղ.

Զորդէկոտորսն զանողորմս, եւ զաղեկերսն (կամ զաղէկերսն) մարդկեղէն մարմնոցն, զոր սնուցանէին. (Իմ. ՟Ժ՟Բ. 5։)