hy    |   fr

Անազգակցութիւն, ութեան

s.

want of affinity;
dissimilarity.

s.

Օտարութիւն յազգակցութենէ. անհարազատութիւն.

Արկանէր առ նոսա զանազգակցութիւնն". այսինքն ցուցանէր զնոսա չլինել որդիս Աբրահամու. (Ոսկ. յհ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անազգակցութիւն անազգակցութիւնք
accusatif անազգակցութիւն անազգակցութիւնս
génitif անազգակցութեան անազգակցութեանց
locatif անազգակցութեան անազգակցութիւնս
datif անազգակցութեան անազգակցութեանց
ablatif անազգակցութենէ անազգակցութեանց
instrumental անազգակցութեամբ անազգակցութեամբք