adj.

cf. Անաճ.

adj.

cf. ԱՆԱՃ. ըստ ամենայն առման.

Ոչ միայն բոյսք, այլ եւ անաճական մարմինք. (Մագ. ՟Ժ՟Բ։)

Մի՛ աճեցուցաներ զկատարեալ եւ զանաճական թիւն. (Սարկ. հանգ.։)