ԱՆԱՐԳԵԼ ԱՆԱՐԳԵԼԱԲԱՐ. ἁκωλύτως, expedite, libere Առանց արգելման կամ խափանաց.
Անարգել շնորհքն Աստուծոյ յամենեսեան տարածեցան. (ՃՃ.։)
Որչափ խնդրէ ոք յանուն քո, անարգել առնու ի քէն. (Ճշ.։)
Աննախանձ տան, անարգել դարձուցանեն։ Ուսուցանէին անարգել եւ անխափան. (Ագաթ.։)
Կացցես յօրինաւոր խօսս անարգել։ Անարգել աղտեղեաց զանձն իւր. (Վրք. հց.։)
Մաքուր եւ անմարմին բնութիւնն տարեալ լինի անարգելաբար ընդ ամենայն. (Նիւս. բն.։)
Թանձրամասն մարմնով անարգելաբար մտանէ ընդ փակեալ դրունս. (Սարկ. մարդեղ.։)
Անարգելաբար երթեալ շնայցէ ընդ նմա. (Գր. հր.։)
Անարգելաբար բերայ յամենայն կամս հակառակին. (Սկեւռ. աղ.։)