cf. Անարիութիւն.
cf. ԱՆԱՐԻՈՒԹԻՒՆ. ἁνανδρία.
Ցանկականին (չարութիւն) վաւաշոտութիւնն եւ անարութիւն, յորմէ լինի անձինն անրիաւութիւն. (Վահր. յար.։)
Խենեշութիւն եւ անարութիւն։ Անարութեան եւ իգութեան առաջնորդ։ Փոխեսցին միտք մեր յերկիւղէ եւ յանարութենէ յարութիւն եւ ի քաջալերութիւն։ Անարութիւն եղջերուաց. (Փիլ.։)
Գաւառք քանդեալք ոչ յաղագս անարութեան նախամարտկաց, այլ վասն մերոյ չարութեան. (Առ որս. ԺԵ։)
Անարութեան գործ։ Իւրով անարութեամբն լքուցանէր զձեռս մարտիկ նահատակացն։ Արութեան եւ ոչ անարութեան են ցոյցք. (Պիտ.։)
Զարութիւնս եւ զանարութիւնս. (Յհ. կթ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անարութիւն | անարութիւնք |
| accusatif | անարութիւն | անարութիւնս |
| génitif | անարութեան | անարութեանց |
| locatif | անարութեան | անարութիւնս |
| datif | անարութեան | անարութեանց |
| ablatif | անարութենէ | անարութեանց |
| instrumental | անարութեամբ | անարութեամբք |