handle;
cf. Անգեղազէշ.
ԱՆԳԵՂ ԱՆԳԵՂԱՂԷՇ ԱՆԳԵՂԵԱՅ. Յետնեալ ի գեղոյ. տգեղ. անշուք. չիրքին.
Վատթար է նիւթ իւր աստուածոց (կաւն), եւ անգեղ. (Լմբ. իմ.։)
Դոյզն եւ անգեղաղէշ է. (Փիլ. լին. Դ. 47։)
Վասն առաւել ժահադիմութեանն ձայնէին անգեղեայ. (Խոր. Բ. 7։)
ԱՆԳԵՂ կամ ԱՆԳՂ. Ունկն կամ ունկունք ամանոց. ճարմանդ. անկղ, ճանկ.
Սփիւրիդս ունէր, եւ դնէր զանգեղս նորա։ Չունիմ անգեղս սփիւրիդիցն իմոց։ Գնաց եհան յիւրոց սփիւրիդիցն զանգեղսն, եւ մատոյց եղբօր իւրոյ. (Վրք. հց. ձ։ (Ի գիրս վաստակոց գրի ԱՆԿՂ)։)