adj.
cf. ԱՆԵՂԾ. ἅφθαρτος.
Անեղծական՝ Աստուածութիւնն ճանաչի. (Ագաթ.։)
Թէ զանեղծականսն խնդրիցեմք, եղծականքս յորդառատ գայցեն մեզ. (Ոսկ. եփես.։)
Անեղծական քո նկարագիր։ Յիշատակս անեղծականս։ Անեղծականս ճառել զստեղծականսդ։ Իբր յանեղծական (այս ինքն միշտ կենդանի) մաղթողէ. (Նար.։)