adj.

qui n'aime pas les richesses, désintéressé.

adj.

Որ չունի սէր ընչից. սիրօղ անընչութեան. ստակ չսիրօղ.

Վասն անընչասէր լինելոյ։ Հանդարտ եւ անընչասէր, որպէս վայել է սրբոց. (Ոսկ. ՟բ. կոր. եւ Ոսկ. ՟ա. տիմ.։)

Լե՛ր աղօթական, անընչասէր, հեզ, մարդասէր. (Անան. քհ.։)

Անընչասէրն ոչ ցանկայ ժողովել, եւ ագահել. (Կիր. ՟ը. խհ.։)

Ոչ իւիք ի հողեղէնս կապեաց զանընչասէրն. (Վրք. հց. ձ։)