adv.

ԱՆԸՆՏԱՆԵԲԱՐ ԱՆԸՆՏԱՆԵՊԷՍ Ո՛չ ընտանեբար. օտարաբար. որպէս վայրենի.

Ոչ յոյժ անընտանեբար առ նա լինէին առկայացեալ. (Ոսկ. գծ.։)

Անընտանեպէս եւ վայրենաբար (գոչել). (Փիլ. լին.։)