adj.

Զոր անմարթ է կամ դժուարին լուանալ եւ մաքրել. եայգանըլմազ. ἅπλυτος. lauto difficilis, illotus.

Զի՞նչ այնպէս անլուանալի, որպէս զկարմիր (որդան). զի եթէ իցեն մեղք ձեր իբրեւ զանլուանալի գոյնք, եթէ լուասջիք, փոխի ի մաքրութիւն ձեան. (Բրս. սղ. կամ Բրս. ապաշխ.։)

Եթէ իցեն մեղքն քան զձանձախարիթ անլուանալի սեւութեամբ. (Գր. հր.։)

Զանլուանալի սեւութեանն զմեղացն աղտ ի ձեան փոխարկեալ դարձուցանես ի սպիտակութիւն. (Անան. եկեղ։)

Անարգողացն զբարեգործն Աստուած՝ անլուանալի են մեղք. (Գէ. ես.։)