adj.

ԱՆԾԱՐԱՒ կամ ըստ ա՛յլ ձ. ԱՆԾԱՐԱՒԱՊԷՍ. մ. Որ չունի զծարաւ. կամ առանց ծարաւելոյ.

Ոչ միայն անծարաւ, (կամ անծարաւապէս), այլ եւ անտրտում եւ անտագնապ. (Ոսկիփոր.։)

Ջրհոր կենդանի անծարաւ ջրոյն. (Թէոդոր. կուս.։)

cf. ԱՆԾԱՐԱՒԵԼԻ.