inability, incapacity.
Անճարութիւն. անհնարութիւն. անհրաժեշտ վիճակ.
Յանճարակութենէ (տպ. յանճարութենէ) կապանացն այլ ինչ ոչ կարաց, բայց զայս՝ զի զլեզուն ծամեաց եւ եթուք յերեսս պոռնկին. (Վրք. հց. ՟Ե։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անճարակութիւն | անճարակութիւնք |
| accusatif | անճարակութիւն | անճարակութիւնս |
| génitif | անճարակութեան | անճարակութեանց |
| locatif | անճարակութեան | անճարակութիւնս |
| datif | անճարակութեան | անճարակութեանց |
| ablatif | անճարակութենէ | անճարակութեանց |
| instrumental | անճարակութեամբ | անճարակութեամբք |