Ոչ ճոխանալն բանիւ կամ գործով ի վերայ այլոց. անկեղծութիւն. անմեղութիւն.
Առաջին յատկութիւն անճոխութեան՝ մանկութիւն, պարզութիւն. (Կլիմաք.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անճոխութիւն | անճոխութիւնք |
| accusatif | անճոխութիւն | անճոխութիւնս |
| génitif | անճոխութեան | անճոխութեանց |
| locatif | անճոխութեան | անճոխութիւնս |
| datif | անճոխութեան | անճոխութեանց |
| ablatif | անճոխութենէ | անճոխութեանց |
| instrumental | անճոխութեամբ | անճոխութեամբք |