unpardonable;
intolerable.
ἁνήκεστος. implacabilis, insanabiis, intolerabilis. Որում չէ՛ արժան ներել. անթողլի. անհրաժեշտ. եւ ըստ յն. ոճոյ, Անբուժելի, անդարմանելի, անհնարին. եւ Անտանելի, անտոկալի. (զի ներելն նշանակէ եւ տոկալ). աֆվ օլունմայաճագ.
Աններելիս քան զանհաւանն կափառնաում. (Նար. ՟Բ։)
Վասն այսորիկ են աններելի դեւք, զի ամբարտաւանք են. (Լմբ. սղ.։)
Աններելի պատուհաս. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 39։) (Շար.։)
Աններելի տանջանք. աններելի հուր. աններելի տապակ. (Մանդ. ստէպ։)
Աններելի դատաստան, կամ սրտմտութիւն. (Սարգ. յկ. ՟Բ։) (Պիտ.։)
Անանց եւ աններելի են ահեղ աղետիցն կսկիծն եւ մորմոքումն. (Եփր. քրզ.։)
Ունէր ախտս աններելիս տեռատեսութեան. (Վրք. ոսկ.։)
. Առանց ներողութեան. անխնայ. անտոկալի օրինակաւ, սաստիկ յոյժ.
Յոյժ աններելի դատապարտի քահանայն, որ ոչ սաստիցէ. (Մանդ. ի ցանկն.։)
Որոց աստ ներէ, ի հանդերձեալսն աններելի տանջէ. (Լմբ. առակ.։)
Աններելի բարկանալ. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 7։)