immensity;
enormity;
superfluity, superabundance, exuberance;
immoderation, intemperance.
ἁμετρία. immensitas. Չունելն զչափ քանակի, տեւողութեան, եւ այլն. առաւելութիւն, գերազանցութիւն, անբաւութիւն. յաճախութիւն անչափ.
Հանգիցեն յայն երկայն ամին յանչափութեան անդ. (Ագաթ.։)
Զխորութեանն զանչափութիւն. (Նար. ՟Ի՟Ը։)
Չափի երկին անչափութեամբ, եւ առ քեզ կէ՛տ է մին անձուկ. (Պիսիդ.։)
Բազմութիւն անհունք անչափութեամբ. (Ագաթ.։)
Անչափութիւն կենդանեաց. (Պիտ.։)
Անչափութիւն հաւատոց, կամ ստամբակութեանց, կամ խարանաց։ Որպէս փոշի անչափութեամբ. (Ղեւոնդ.։ Փարպ.։ Փիլ.։ Նար. ՟Ժ՟Ը։ Զքր. կթ.։)
Դու ես գիտօղ բազմութեան մեղաց իմոց, այլ գթութիւնդ քո յաղթեսցէ անչափութեան նոցա. (Ճշ.։)
ἁμετρία. excessus mensurae, imodicitas, intemperies. Ելանելն ըստ չափ օրինաւոր. տարապայման առաւելութիւն կամ նուազութիւն. չափ չպահելը.
Լի է ամենայն անկարգութամբ եւ անչափութեամբ. (Փիլ. լին. ՟Դ. 23։)
Արգելում, ո՛չ զվարդապետութիւն, այլ զանչափութիւնն. (Առ որս. ՟Ա։)
Ի բաց փախչել յերկաքանչիւրոց անչափութեանց. (Նիւս. երգ.։ Խոսր.։ Սահմ. ՟Դ. ՟Ի։)
Զհարկաւորն յանչափութիւն ձգէ, զկերակուրն յորկրամոլութիւն. (Լմբ. սղ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անչափութիւն | անչափութիւնք |
| accusatif | անչափութիւն | անչափութիւնս |
| génitif | անչափութեան | անչափութեանց |
| locatif | անչափութեան | անչափութիւնս |
| datif | անչափութեան | անչափութեանց |
| ablatif | անչափութենէ | անչափութեանց |
| instrumental | անչափութեամբ | անչափութեամբք |