hy    |   fr

Անպատժութիւն, ութեան

adj.

unpunished;

adv.

with impunity.

s.

impunity.

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անպատժութիւն անպատժութիւնք
accusatif անպատժութիւն անպատժութիւնս
génitif անպատժութեան անպատժութեանց
locatif անպատժութեան անպատժութիւնս
datif անպատժութեան անպատժութեանց
ablatif անպատժութենէ անպատժութեանց
instrumental անպատժութեամբ անպատժութեամբք