cf. ԱՆԱՍՏՈՒԱԾՈՒԹԻՒՆ.
Զանօրէնութիւնսն ընդ ապաստուածութեանն (կամ անաստուածութեանն). (Նար. ՟Խ՟Ե։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ապաստուածութիւն | ապաստուածութիւնք | 
| accusatif | ապաստուածութիւն | ապաստուածութիւնս | 
| génitif | ապաստուածութեան | ապաստուածութեանց | 
| locatif | ապաստուածութեան | ապաստուածութիւնս | 
| datif | ապաստուածութեան | ապաստուածութեանց | 
| ablatif | ապաստուածութենէ | ապաստուածութեանց | 
| instrumental | ապաստուածութեամբ | ապաստուածութեամբք |