Ապրեցողապէս

cf. ԱՊՐԵՑՈՒՑՈՂԱՊԷՍ.

Զի թէ եղակից լինի նախախնամաբար եւ ապրեցողապէս, այն ո՛չ է չար, այլ բարի եւ ի բարւոյ. որ եւ զչարն բարի առնէ. (Դիւոն. աստուածայ։)