cf. Առատաբաշխ.
cf. ԱՌԱՏԱՁԻՐ իբր ն.
Բարեգործ առ ամենեսեան, առատատուր, եւ սիրուն յամենայնի. (Ոսկ. ՟ա. տիմ.։)
Հայցել զողորմութիւն յառատատուրն աստուծոյ. (Մովս. կաղնկտ.։)
Ի մէջ ագահաց առատատուր. (Բրս. ողորմ.։)
Որդի հայոյ էր, եւ առաւել քան զհայ առատատուր. (Ասող. ՟Գ. 3։)
Առատատուր մարդասիրութեամբ սերմանեսցուք. (Մանդ. ՟Ե։)
Առատատուր եւ զուարթ լրջմտութեամբ. (Մագ. ՟Ժ՟Դ։)
Անխորհուրդ եւ առատատուր (այսինքն շռայլ). (Շիր.։)
Առատատուր ողորմութիւն. (տպ. առատ). (Յճխ. ՟Ժ՟Բ։)
Առատատուր պարգեւք. (Պիտ.։ Լաստ. ՟Ա։)