tooth;
պարք, շարք ատամանց, set, row of teeth;
յօրինել ատամունս, to indent;
խորտակել, փշրել զատամունս, to break the teeth, to notch, to break off;
— ածել, bite;
առնուլ ատամանց, to set the teeth on edge;
հանել զ—, to extract or draw out a tooth;
ցաւ ատամանց, tooth-ache;
ցաւէ — իմ, I have the toothache;
փուտ —, carious tooth;
մաքրել զատամունս, to brush or clean the teeth;
կրճտել զատամունս, to gnash, to show the teeth.
ὁδούς dens Ոսկր շարադասեալ ի լինդս բերանոյ ի պէտս ծամելոյ զուտելիս. որ ի գազանս ասի եւ ԺԱՆԻՔ. տե՛ս եւ ԺԱՅՌ, յորմէ Ժօռատ. ակռա, կեռիք. թ. (լծ. հյ. ծամ, ծամել)
Ատամն ընդ ատաման։ Միսն յատամունս նոցա էր։ Ատամունք նոցա ատամունք առիւծու։ Ցաւ ատամանց։ Կրճել ատամանաց։ Կրճտել զատամունս։ Ատամունք առցին.եւ այլն։
Յատամանց վիշապաց։ Զատամունս օձից. (Նար. ՟Ձ՟Բ. եւ առափ։)
Տղայք բնաւորեցան յեօթներորդ ամսեանն հանել ատամունս, եւ յեօթն ամին փոփոխել. (Սահմ. ՟Ժ՟Դ։)
Ընդ ատամունսն տալով պատասխանի. (Սեբեր. ՟Ժ՟Ե։ Քերթողական է հոլովս.)
Եւ անդ կրճտել խիստ ատամօք. (Շ. այբուբ.։)
ԱՏԱՄՆ ԱԾԵԼ. իբր Ատամացել.
Կիցս ընկեցեալ, կամ ատամն ածեալ. (Մխ. դտ.։)
ԱՌՆՈՒԼ ՅԱՏԱՄՈՒՆՍ. իբր նովին մտօք.
Առեալ զմարմինս իմ յատամունս իմ. (Յոբ. ՟Ժ՟Գ 14։)
ԱՌՆՈՒԼ ԱՏԱՄԱՆՑ. Անգործ լինել ատամանց թթու իրօք. ակռան առնել։ (Երեմ. ՟Լ՟Ա 29. 30։ Եզեկ. ՟Ժ՟Ը 2։)