tear;
cf. Արտասուք.
cf. ԱՐՏԱՍՈՒՔ. δάκρυ lacryma ռմկ. արցունք. cf. (Ես. ՟Ի՟Ե. 8։ Յայտ. ՟Է. 17։ ՟Ի՟Ա. 4։)
Յարտօսր կականման։ Ի դառն արտօսր զարթուցանէր. (Յհ. կթ.։)
Սակաւ մի արտօսր զարթուածոց աչաց։ Յստակ արտօսր աղբերց երգողին. (Նար. ՟Է. ՟Կ՟Ա։)
Ո՞րքան ի ներքս բերցուք տրտօսր, զի հաւասարեսցէ աղբերն մկրտութեան. (Ածաբ. մկրտ.։)
Զելսն աչացն բռնութեամբ մերժողն եւ հալողն հուր յանկածակի եւ ջուր, զոր արտօսր կոչեմք, անդուստ հեղլով. (Պղատ. տիմ.։)
Յաչսն արտաքս մղեալ յարձակի ի ձեռն կաթլոց գիջութիւն. եւ կաթիլն արտօ՛սր ասի. (Նիւս. կազմ.։)
Գոլոշիք ջերմութեան ի գլուխն ամբարձեալ՝ ընդ աչսն ցնդին, որոյ անուն արտօսր մակագրեմք. (Շ. ՟ա. յհ. ՟Խ՟Դ։)
ԱՐՏՕՍՐ ԱՐԿԱՆԵԼ, կամ ԿԱԹԱՑՈՒՑԱՆԵԼ, կամ ԹՈՐԵՑՈՒՑԱՆԵԼ. ἑπιδακρύω lacrymas perfunso Արտասուս հեղուլ. լալ.
Արտօսր ի վերայ բանիցն արկանել. (Մամբր.։)
Ամենեքեան զմի արտօսր կաթեցուցանէին. (Վրք. ածաբ.։)
Սակաւ մի մարմնովն արտօսր ի վերայ թորեցուցեալ՝ արագ արագ ի վեր յարեաւ ի մեռելոյն. (Փիլ. իմաստն.։)
ԱՐՏՕՍՐ ՏՆԿՈՑ. ὁπός succus, lacryma arboris Աւիշկ կամ հիւթ իբրու կաթիլ, կամ մածուցիկ կաթն ծորեալ ի ծառոց. ծառի արցունք.
(Տունկք օգտակարք են) ոմանք յարմատսն, եւ ի ծաղիկսն, եւ ի տերեւսն, եւ ի պտուղսն, եւ ի կաթն՝ որ կոչի արտօսր, եւ կամ ի կեղեւսն. (Բրս. հց.։)