Արփիանամ

չ.

ԱՐՓԻԱՆԱԼ. Իբրեւ արփի լինել. պայծառանալ, ծագել.

Սոցին հետեւել լուսաշաւիղ գնացից, ի յանճառելւոյդ արփիանալ լուսով. (Շ. տաղ հայրապետաց.։)

Րոտեալ արշաւմամբ, արփիանայր ի խոր նիրհեալ քնոյ. քուն մահու թափեալ՝ իմանալի դիտմամբ դիմեալ ի լոյսն. (Շ. տաղ.։)