Իբր Աւելահոգութիւն. աւելորդ հոգ.
Մեղայ՝ ըստ հասարակաց բառի՝ աւելհոգութեամբ. (Մաշկ.։)
Աւելհոգութիւն, այսինքն հոգալ զայն՝ որ չէ իւր գործ. (Ոսկիփոր.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | աւելհոգութիւն | աւելհոգութիւնք |
accusatif | աւելհոգութիւն | աւելհոգութիւնս |
génitif | աւելհոգութեան | աւելհոգութեանց |
locatif | աւելհոգութեան | աւելհոգութիւնս |
datif | աւելհոգութեան | աւելհոգութեանց |
ablatif | աւելհոգութենէ | աւելհոգութեանց |
instrumental | աւելհոգութեամբ | աւելհոգութեամբք |