hy    |   en

Աւելուածութիւն

ԱՒԵԼՈՒԱԾՈՒԹԻՒՆ ԱՒԵԼՈՒԱԾՔ. Իբր Յաւելուած. աւելաստացութիւն, կամ աւելորդութիւն իրաց.

Աստ վայելումն, իսկ անդ տանջանք. աստ աւելուածութիւն, եւ անդ պատուհասք. (Ճ. ՟Ժ.։)

Մի՛ զագահս, եւ որ սիրէ զաւելուածս. (Մծբ.։)

Attention, les formes qui figurent dans les tableaux ci-dessous peuvent ne pas être attestées dans les textes classiques. Les formes hypothétiques seront bientôt signalées comme telles.
Singulier Pluriel
nominatif աւելուածութիւն աւելուածութիւնք
accusatif աւելուածութիւն աւելուածութիւնս
génitif աւելուածութեան աւելուածութեանց
locatif աւելուածութեան աւելուածութիւնս
datif աւելուածութեան աւելուածութեանց
ablatif աւելուածութենէ աւելուածութեանց
instrumental աւելուածութեամբ աւելուածութեամբք
Attention, il s'agit pour l'instant des entrées contenant la même chaîne de caractères dans le titre, quelle que soit sa position, et non pas les entrées formées sur la même racine.

Mots dérivés

Յաւելուածութիւն, ութեան

Voir tout