Gospel;
պատմել, քարոզել զ—, to preach the -.
εὑαγγέλιον evangelium Ընդունարան աւետեաց. որպէս մատեանն մարդեղութեան որդւոյն Աստուծոյ, եւ տնօրինական գործոց եւ աւետաւոր քարոզութեան նորա, գրեալ ի չորից աւետարանչաց հոգւո սրբով.
Սկիզբն աւետարանի Յիսուսի Քրիստոսի որդւոյ Աստուծոյ. (Մեր. ՟Ա. 1։)
Զմի աւանդութիւն չորս աւետարանս սահմանեալ. (Ագաթ.։)
Ի տան՝ յորում աւետարան եդեալ կայ, ոչ համարձակի մտանել սատանայ. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 31։)
Աւետարան հանդերձ խաչիւ տայր տանել. (Եղիշ. ՟Դ։)
Աւետարանումն գալստեանն Քրիստոսի. աւետաելից քարոցութիւն Քրիստոսի եւ առաքելոց. հաւատք՝ եւ վիճակ նորոյ օրինացս.
Ապաշխարեցէ՛ք եւ հաւատացէ՛ք յաւետարանն։ Որ կորուսցէ զանձն իւր վասն աւետարանին, ապրեցուսցէ զնա։ Զոր պաշտեմն հոգւով իմով յաւետարանի որդւոյ նորա։ Տէր հրամանեն՝ յաւետարանէ անի կեալ.եւ այլն։
Քրիստոսեան աւետարանն՝ կեանս է ամենեւին։ Քո կտակն աւետարան է (այսինքն ընդունարան ամենայն աւետեաց). (Նար. ՟Լ՟Գ. ՟Խ՟Գ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | աւետարան | աւետարանք |
| accusatif | աւետարան | աւետարանս |
| génitif | աւետարանի | աւետարանաց |
| locatif | աւետարանի | աւետարանս |
| datif | աւետարանի | աւետարանաց |
| ablatif | աւետարանէ | աւետարանաց |
| instrumental | աւետարանաւ | աւետարանաւք |