Բառաչելն. բառաչ.
Ունկնդիր եմք բառաչման խաչանց մերոց. (Եղիշ. միանձն.։)
Բառաչումն անասնոց, որ ձայն ածեն, եւ զձագսն եւ զընկերսն որոնեն. (Լծ. նար.։)
Ողբային լալահառաչ բառաչմամբ. այսինքն գոչմամբ, կականմամբ. (Սիսիան.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | բառաչումն | բառաչմունք |
| accusatif | բառաչումն | բառաչմունս |
| génitif | բառաչման | բառաչմանց |
| locatif | բառաչման | բառաչմունս |
| datif | բառաչման | բառաչմանց |
| ablatif | բառաչմանէ | բառաչմանց |
| instrumental | բառաչմամբ | բառաչմամբք |