sincerity, innocence, goodness, indulgence.
εὑγνωμοσύνη, εὕνοια bona mens, aequitas animi, benevolentia, εὑθυμία hilaritas Ունելն զբարի միտս եւ զսիրտ. ողջամտութիւն. անկեղծութիւն. միամտութիւն. պարզամտութիւն. անչարութիւն. բարէհոգիութիւն, բարեսրտութիւն, անխարդախութիւն.
Քաղցրութիւն, հեզութիւն, բարեմտութիւն. (Արիստ. առաք.։)
Հաւանի (Աստուած), յորժամ բազմութիւն հանդերձ բարեմտութեամբ աղաչիցէ զնա։ Որք բարեմտութեամբ զսխալանս իւրեանց ասիցեն, ընդունի. (Ոսկ. անոմ.։)
Այսու ամենայնիւ բարեմտութեամբ յուղարկեալք յաշխարհէ. (Եղիշ. ՟Ա։)
Ասէ, ոչ գիտէք, որո՛յ հոգւոյ էք. որպէս ամենայն ուրէք, եւ աստ ի բարեմտութիւն կրթէ զնոսա։ Բարեմտութեամբ հաւաստի պատմիչ լինին. (Իգն.։)
Եւ որպէս Բարեսիրութիւն. մարդասիրութիւն. գթասիրութիւն. ներողամտութիւն.
Զտիտոս՝ զոր առաքեացն, հանդերձ բազում բարեմտութեամբ ընկալան. (Ոսկ. ՟բ. կոր.։)
Զհօրն բարեմտութիւնն, եւ զանյիշաչարն լինել. (Իգն.։)
Արժան է եւ ընդ մայրն յաղագս բարեմտութեանն խնամոյն զարմանալ. (Փիլ. լին.։)
Հնազանդութիւն եւ գովութիւն ի բարեմտութիւն շարժեն զիշխանն. (Վրդն. ել.։)
Ահա Աստուածքն ո՛րչափ բարեմտութիւնս ցուցանեն առ քեզ. (Ճ. ՟Ա.։)
Եւ Խնդմտութիւն. զուարթութիւն. սիրտ անդորր.
Արդ հաւանեալ եմ մեծ բարի մարդոյ բարեմտութիւն եւ առողջութիւն լինել. (Ածաբ. ժղ.։)
Եթէ սիրով ոք տայ (զողորմութիւն), եւ բարեմտութեամբ. (Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Զ։)
Եւ Միամիտ հնազանդութիւն. հլութիւն, կամ զգաստութիւն.
Երկիւղիւն ի բարեմտութիւն ածէր. (Լմբ. յայտն.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | բարեմտութիւն | բարեմտութիւնք |
| accusatif | բարեմտութիւն | բարեմտութիւնս |
| génitif | բարեմտութեան | բարեմտութեանց |
| locatif | բարեմտութեան | բարեմտութիւնս |
| datif | բարեմտութեան | բարեմտութեանց |
| ablatif | բարեմտութենէ | բարեմտութեանց |
| instrumental | բարեմտութեամբ | բարեմտութեամբք |