Բարիազգի

adj.

ԲԱՐԻԱԶԳԻ εὑγένιος nobilis, generosus որ եւ ԲԱՐԷԱԶԳԻ. Ազնուազգի. բարեզարմ, ազնուական, եւ ազնիւ, ընտիր. cf. ԲԱՐԵԶԳԵԱՑ։

Պատուական եւ բարիազգի ես. (Ճ. ՟Ա.։)

Շառաւիղք նորին (որթոյ) բարիազգի եւ ճշմարիտ այգւոյն հանդիպին (այսինքն գտանին). (Աթ. ՟Ը։)