adj.

որ եւ ԲՈՑԵՂԷՆ. Հրեղէն. հրանիւթ. հրակերպ. լուսեղէն։ Մակդիր զուարթնոց աննիւթական հոգեղինաց՝ հայելով ի բան սաղմոսին՝ թէ

Արար զհրեշտակս իւր հոգիս, եւ զպաշտօնեայս իւր ի բոց հրոյ. որպէս եւ ի տեսիլս բազում անգամ փայլակնաձեւ երեւէին։

Բոցանիւթ հրակերպք. (Ճ. ՟Գ.։)

Հրակերպիցն ... բոցանիւթիցն, հոգեզինացն. (Նար. ՟Ձ՟Ա։)

Պարապատեն զդէմս իւրեանց բոցանիւթ թեւօք. (Բենիկ.։)