ԳՆԱՑՈՂՈՒԹԻՒՆ ԳՆԱՑՈՒՄՆ cf. ԳՆԱՑՔ.
Գետօրէն գնացողութիւն ջրոյն. (Երզն. քեր.։)
Կաղաց գնացումն. (Ճ. ՟Ա.։)
Ոգւոյ նորա առ ոգիս մարդկան գնացումն. (Խոսր.։)
Աղբիւրն զնոյն ունի ասէ զգնացումն ջրոյն, զմիշտ բղխումն. (Լծ. ածաբ.։)
Որոշումն յաշխարհայնոց ամենեցունց, եւ յաշխարհէ գնացումն. (Բրս. թղթ.։)
Ազգի գազանացն գնացմունք. (Կոչ. ՟Թ։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | գնացողութիւն | գնացողութիւնք |
accusatif | գնացողութիւն | գնացողութիւնս |
génitif | գնացողութեան | գնացողութեանց |
locatif | գնացողութեան | գնացողութիւնս |
datif | գնացողութեան | գնացողութեանց |
ablatif | գնացողութենէ | գնացողութեանց |
instrumental | գնացողութեամբ | գնացողութեամբք |