s.

companion of the thief.

adj.

συγκλέπτης, κοινωνός κλεπτῶν socius furti Ընկեր գողոյ. մասնակից գողութեան.

Իշխանք ձեր գողակիցք են գողոց. (Ես. ՟Ա. 23։)

Գողն եւ գողակիցն ի միում պատժի են. (Յճխ. ՟Ի։)

Ի դատաստանն գողոյ է եւ որ գողակիցն է գողոյն. (Բրս. հց.։)

Հատուք ոմանք, եւ գողակիցք գողոց. (Սարկ. քհ.։)