difficult to learn;
who learns with difficulty.
δυσμαθής indocilis Անուսումն. տգէտ. տգիտական.
Անտեղի եւ յոյժ դժուարուսումն՝ ասել եւ այլն. (Կիւրղ. գանձ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | դժուարուսումն | դժուարուսմունք |
| accusatif | դժուարուսումն | դժուարուսմունս |
| génitif | դժուարուսման | դժուարուսմանց |
| locatif | դժուարուսման | դժուարուսմունս |
| datif | դժուարուսման | դժուարուսմանց |
| ablatif | դժուարուսմանէ | դժուարուսմանց |
| instrumental | դժուարուսմամբ | դժուարուսմամբք |