cf. Դժրողութիւն.
ԴԺՐՈՂՈՒԹԻՒՆ ԴԺՐՈՒԹԻՒՆ. cf. Դժրանք.
Մեղայ առ կեանսդ դժրողութեան։ Զխոստմանցն դժրողութիւնս. (Նար. ՟Ի՟Է. ՟Խ՟Ե։)
Ոչ մեկնի ի դժրողութեան (կամ դրժողութեան) բարուցն. (Խոր. ՟Բ. 23։)
Եթէ դժրութիւնք, եթէ զրպարտութիւք։ Զդժրութիւնս անդրէն դարձոյց. (Ոսկ. անոմ. ՟Դ։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | դժրութիւն | դժրութիւնք |
accusatif | դժրութիւն | դժրութիւնս |
génitif | դժրութեան | դժրութեանց |
locatif | դժրութեան | դժրութիւնս |
datif | դժրութեան | դժրութեանց |
ablatif | դժրութենէ | դժրութեանց |
instrumental | դժրութեամբ | դժրութեամբք |