hy    |   fr

Դիցապաշտութիւն, ութեան

s.

idolatry.

s.

Կռապաշտութիւն.

Զարիւն զոհից անասնոց դիւցապաշտութեան. (Ագաթ.։)

Փրկեցեր զմեզ ի դիցապաշտութեանց. (Ճ. ՟Բ.։)

Այնպէս սաստիկ էր դիցապաշտութիւնն (կամ դիւցապաշտութիւնն) ի քաղաքին. (Ոսկ. եփես.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif դիցապաշտութիւն դիցապաշտութիւնք
accusatif դիցապաշտութիւն դիցապաշտութիւնս
génitif դիցապաշտութեան դիցապաշտութեանց
locatif դիցապաշտութեան դիցապաշտութիւնս
datif դիցապաշտութեան դիցապաշտութեանց
ablatif դիցապաշտութենէ դիցապաշտութեանց
instrumental դիցապաշտութեամբ դիցապաշտութեամբք