hy    |   fr

Դիւապաշտութիւն, ութեան

s.

idolatry.

s.

Պաշտօն դիւաց, եւ դից.

Ելեալ զեղոյր մոլորութիւն դիւապաշտութեանն. (Եզնիկ.։)

Պերոզ ջանայր հաստատել զմոգութիւն դիւապաշտութեան. Զբազումս ի մոգութիւն դիւապաշտութեան առածեալ կործանեաց. (Կաղանկտ.։)

Չարեաց ի չարիս վերացեալ դլին, ի պատկերամարտութենէ յանաստուածութիւն եւ ի դիւապաշտութիւն. (Յհ. իմ. պաւլ.։)

Դիւապաշտութեան զմեզ հաւանեալ ասեն. (Մագ. ՟Լ՟Թ։)

Կռամոլութեան եւ դիւապաշտութեան. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Բ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif դիւապաշտութիւն դիւապաշտութիւնք
accusatif դիւապաշտութիւն դիւապաշտութիւնս
génitif դիւապաշտութեան դիւապաշտութեանց
locatif դիւապաշտութեան դիւապաշտութիւնս
datif դիւապաշտութեան դիւապաշտութեանց
ablatif դիւապաշտութենէ դիւապաշտութեանց
instrumental դիւապաշտութեամբ դիւապաշտութեամբք