adj. s.

that worships the devil.

adj.

Պաշտօնեայ դիւի, եւ դից.

Ուստի յանդիմանեալ կշտամբին, թէ եւ նոքա դիւապաշտք են։ Որո՞վք երեսօք զդիւապաշտսն հալածիցեն. (Եզնիկ.։)

Եղեալ դիցն երկրպագուք, ոչ միայն տարրապաշտք, այլեւ դիւապաշտք. (Յհ. իմ. պաւլ.։)

Եւ որպէս Դիւապաշտական.

Դիւապաշտ աղանդ, կամ կախարդութիւն. (Շ. թղթ.։ Գէ. ես.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Դիւապաշտութիւն, ութեան

Voir tout