Ecclesiastes or the Preacher;
Eeelesiastieus (book).
ԵԿՂԵՍԻԱՍՏԷՍ կամ ԵԿԿԼԵՍԻԱՍՏԷՍ. Բառ յն. ἑκκληασιατικής ecclesiastes, concionator ըստ եբր. քօհլէթ. Եկեղեցացուցիչ. ժողովօղ. ատենախօս. վարդապետ.
Բանք ժողովողին՝ որդւոյ դաւթի թագաւորի իսրայէլի յերուսաղէմ. (Եկկլէսիաստէս. Ժող. ՟Ա. 1։)
Ասի ժողովօղդ եւ եկլեսիաստէս, որ է եկեղեցական (այսինքն խօսօղ առ եկեղեցին) ... զի շահաւէտ խրատ է եկեղեցւոյ (գիրքն ժողովողի). (Նախ. ժող.։)
Եկլէսիաստէսն ասէ. ուրա՛խ լեր երիտասարդ. (Կոչ. ՟Ժ՟Բ։)
Լայնաբար եւ միւս գիրք սողոմոնի՝ Երգ երգոցն, կոչի երբեմն Եկղեսիաստէս, ի (Կոչ. ՟ժդ. եւ այլն։)