weeper, mourner.
ԵՂԵՐԱՄԱՅՐ որ եւ ԵՂԱՐԱՄԱՅՐ. որպէս թէ ողբացօղ մայր. այսինքն Կին ողբերգակ. լալական. լալկան.
Զեղերամայր կանայս ձայնակից ինքեանց կոչէին. (Լաստ. ՟Ժ՟Ա։)
Որ թէ ամենայն բանակք անմահից եղերամայրս լինիցին, չեն բաւական իմ անբաւանդակելի կորստեանս. (Բենիկ.։)
Ո՛չ եթէ զեղերամայր առընթեր ածէր բանիւք պաճուճելովք. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 1։)
Իսկ Հին բռ.
Եղերամայր. ժողով լալեաց, կամ ձայնարկուաց կռուոյ»։
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | եղերամայր | եղերամարք |
| accusatif | եղերամայր | եղերամարս |
| génitif | եղերամաւր | եղերամարց |
| locatif | եղերամաւր | եղերամարս |
| datif | եղերամաւր | եղերամարց |
| ablatif | եղերամաւրէ | եղերամարց |
| instrumental | եղերամարբ | եղերամարբք |