state of a person at the head of a troop.
ἁγελαρχία gregum praefectura Երամապետն լինել. առաջնորդութիւն երամին.
Հաւականաց երամապետութեամբք, եւ այլովք կենդանեօք. (Դիոն. եւ Շ. հրեշտ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | երամապետութիւն | երամապետութիւնք |
| accusatif | երամապետութիւն | երամապետութիւնս |
| génitif | երամապետութեան | երամապետութեանց |
| locatif | երամապետութեան | երամապետութիւնս |
| datif | երամապետութեան | երամապետութեանց |
| ablatif | երամապետութենէ | երամապետութեանց |
| instrumental | երամապետութեամբ | երամապետութեամբք |