laceration;
 sarcasm;
 satire, jeering, taunting.
ԵՐԳԻԾԱՆՈՒԹԻՒՆ ԵՐԳԻԾԱՆՈՒՄՆ ԵՐԳԻԾՈՒՄՆ. Երգիծանելն, եւ իլն, ըստ ամենայն առման.
Երգիծանութիւն խառնեալ ընդ ազեաց. (Նար. ՟Խ՟Ը։)
Յերգիծանումն եւ ի կոխումն. (Լմբ. առ լեւոն.։)
Եղիցի քաղաքն դիոսպօլացւոց յերգիծումն (այսինքն ի պատառումն, ἕκρυγμα ) եւ բղխեսցեն ջուրք. (Եզեկ. ՟Լ. 16։)
Իբրեւ ետես զերգիծումն. (Մծբ. ՟Ժ՟Թ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | երգիծանութիւն | երգիծանութիւնք | 
| accusatif | երգիծանութիւն | երգիծանութիւնս | 
| génitif | երգիծանութեան | երգիծանութեանց | 
| locatif | երգիծանութեան | երգիծանութիւնս | 
| datif | երգիծանութեան | երգիծանութեանց | 
| ablatif | երգիծանութենէ | երգիծանութեանց | 
| instrumental | երգիծանութեամբ | երգիծանութեամբք |