Երեւելագոյն

adj.

φανερώτατος, περιφανέστατος, ἑμφαντικώτατος manifestissimus, illustrissimus, significans cum emphasi Առաւել կամ յոյժ երեւելի. պայծառ. յայտնագոյն. քաջայայտ. նշանաւոր, նշանական.

Երեւելագոյնք են այսք (բանք)։ Երեւելագունիւն եւ լուսաւորագունիւ բանիւ իւրով. (Փիլ. ՟ժ. բան. եւ Փիլ. այլաբ.։)

Երեւելագոյնք եւ բարեձեւք գեղեցկութեամբ։ Երեւելագոյն գեղեցկութիւն. (Պիտ.։)

Յոբ յաղագս անարատութեանն ... երեւելագոյն. (Ոսկ. լուս.։)

Որք էին երեւելագոյնք. (Փարպ.։)

Երեւելագոյն գոյիցն. (Արծր.։)

adv.

Իբր մ. Յայտնագոյնս.

Քաջ երեւելագո՛յն արտայայտեաց սուրբ առաքեալն. (Ճ. ՟Գ.։)

Զայս ի վերայ այլոցն երեւելագոյնս յանդիման կացուցանէ։ Երեւելագոյնս զեկուցանի ի ձեռն զկնիցս. (Փիլ. այլաբ. եւ Փիլ. իմաստն.։)