ԵՐԿՄԱՏԵՆԻ ԵՐԿՄԱՏՆԻ. δικλήματος կամ δικλάμος duorum ramorum, palmorum Որոյ են երկու մատունք իբր ճիւղք, կամ ժանիք. երկճղի. երկժանի.
Արարեալ փայտատ երկմատենի, եւ այնու խարխարեալ յուզեն զթանձրահող հովտացն, սերմանելով ի նա ցորեան եւ գարի. (Եղիշ. երէց.։)
Երկմատնի փայտատովք սերմանեալ. (Արծր. ՟Բ. 7։)
Որպէս զայգի (իմա՛ որթ) երկմատնի կամ երեքմատնի. (Աթան. ՟Ը։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | երկմատենի | երկմատենիք |
accusatif | երկմատենի | երկմատենիս |
génitif | երկմատենի | երկմատենեաց |
locatif | երկմատենւոյ | երկմատենիս |
datif | երկմատենւոյ | երկմատենեաց |
ablatif | երկմատենւոյ | երկմատենեաց |
instrumental | երկմատենեաւ | երկմատենեաւք |