irresolute, perplexed, wavering, distrustful, suspicions, doubtful;
— յերկմիտս լինել cf. Երկմտեմ.
δίθυμος, διακρινόμενος, ἅπορων discors, haesitans, ddubius Որ է յերկուս միտս, որպէս երկբայութեամբ վարանեալ. թերահաւատ. տարակուսեալ. խարդախ մտօք.
Զի որ երկմիտն է, նման է հողմակոծեալ եւ տատանեալ ալեաց ծովու։ Այր երկմիտ առանց հաստատութեան է յամենայն ճանապարհս իւր. (Յկ. ՟Ա. 6. 8։)
Ուր ոչ գոյ երկմիտ, դադարէ կռիւ». յն. երկսիրտ, իբր անմիաբան, կամ խարդախ. (Առակ. ՟Ի՟Զ. 20։)
Գանձուց ոստիկան երկմիտ. պատգամաւոր բանսարկու. (Նար. ՟Ժ՟Զ.) իբր անհաւատարիմ, ո՛չ միամիտ։
ՅԵՐԿՄԻՏՍ կամ ՅԵՐԿՄԻՏ ԼԻՆԵԼ. ὐποστέλλομαι reformido, subtraho me Տարակուսիլ. վարանիլ. խիթալ. վախվըխել, կասկածիլ.
Եւ եթէ յերկմիտս ոք իցէ, ոչ հաճեսցի ընդ նա անձն իմ. (Եբր. ՟Ժ. 38։)
Եթէ զսիրելին վասն մեր ետ, է՞ր վասն այլոցն յերկմիտս լինիք. (Ոսկ. հռ. ՟Ը. 32։)
Այլ յերկմիտս եմ, գուցէ ոչ ընդունիցի զիս։ Յերկմիտ եղեալ՝ զուղիղ ճանապարհն ոչ գիտեմ. (Ճ. ՟Ա.։)
Լուաւ, թէ գողացեալ է. յերկմիտս եղեւ իբրեւ զմարդ, եւ տրտմեցաւ. (Բրսղ. մրկ.։)