Երկսայրի

adj. s.

δίστομος anceps Որոյ են երկու սայրք, կամ կողմանք սո՛ւրք. երկբերան. եւ Սուսեր երկբերանեան.

Սուր երկսայրի. (Սղ. ՟ճխթ. 6։ Առակ. ՟Ե. 4։ Դտ. ՟Գ. 16։ Եբր. ՟Դ. 12։ Յայտ. ՟Բ. 2։)

Յահեկէ զստինն երկսայրի։ Ի ճահ դիպեցուցանէր երկսայրին. (Խոր. ՟Ա. 10։ ՟Բ. 82։)

Երկաթ երկսայրի, այսինքն յերկուց կողմանց սրեալ. (Դամասկ.։)