np.
Eruand;
էր արքայ հայոց, հայր առաջնոյ եւ մեծին տիգրանայ արքայի, որ յանուն նորա կոչեցաւ երուանդեան։ Այս երւոանդ է առաջին եւ սակաւակեաց ի հայկազանց. զորոյ զքոյրն կին առեալ վարդգիսի՝ շինեաց զհզօր աւանն արտիմէդ։ (Խորեն. Ա. պր. 21 - Բ. պր. 62)
Երուանդ էր այլ ումն արքայ հայոց որդի կնոջ արշակունւոյ. որ յետ մահուան սանատրկոյ քեռորդւոյ աբգարու արքայի՝ էառ զթագաւորութիւն։ Սա զմիջագետս ինքնակամ ետ հռովմայեցւոց յաւուրս վեսպասիանոսի, եւ տիտոսի, եւ զարքունիս իւր փոխեաց յերուանդաշատ քաղաք, զոր ինքն շինեաց։ (Խորեն. Բ. պր. 34)