cf. Օրինազանցութիւն.
ԶԱՆՑԱՒՈՐՈՒԹԻՒՆ ԶԱՆՑՈՒՄՆ. παράβασις transgressio Զանցանելն ըստ սահման, ըստ օրէնս. յանցաւորութիւն. օրինազանցութիւն.
Զայն՝ որ համարէին, թէ զանցաւորութիւն էր օրինացն, ի մէջ ածէին։ Նոցա թուէր, թէ զանցումն է օրինացն. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 10։ ՟Ա. 22։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | զանցումն | զանցմունք |
| accusatif | զանցումն | զանցմունս |
| génitif | զանցման | զանցմանց |
| locatif | զանցման | զանցմունս |
| datif | զանցման | զանցմանց |
| ablatif | զանցմանէ | զանցմանց |
| instrumental | զանցմամբ | զանցմամբք |